Στην Ικαρία βρίσκομαι. Για εμάς, εδώ στη βόρεια μεριά του νησιού, το ψάρι είναι συνδεδεμένο με ένα χωριό: το Γιαλισκάρι. Σε ένα μικρό λιμανάκι - από παιδί το θυμάμαι - οι ψαράδες του τόπου, επαγγελματίες και μη, ρίχνουν την άγκυρά τους και ξεμπλέκουν τα δίχτυα του... πάθους τους! Όταν ο καιρός επιτρέπει, βέβαια, φεύγουν και το λιμανάκι αδειάζει. Για εμάς τους... ψαρολάτρες είναι χαρά!

Συνήθως πάμε στο μαγαζάκι του Βασίλη Ζαούτη. Ο ίδιος είναι εξαιρετικός ψαράς από άλλο, ακόμα πιο φημισμένο ψαροχώρι - το Καρκινάγρι, στην άλλη μεριά της Ικαρίας. H γυναίκα του κρατάει το μαγαζί στο Γιαλισκάρι: ένα μικρό, απλό μέρος, λίγο χωμένο στην πίσω μεριά του χωριού, με το απαραίτητο μπαλκονάκι στο Αιγαίο και έναν λιτό, ρουστίκ διάκοσμο. Όταν δεν έχει ψάρι, δεν έχει ψάρι. Τέρμα. Και σου το λέει. Αυτό μας έχει τύχει και μας άρεσε, διότι ήταν μια εγγύηση, ότι όταν έχει ψάρι είναι φρεσκότατο.

H Ικαρία έχει πολύ ψάρι: του γιαλού, του βυθού κ.λπ. Οι ψαράδες παντού ψαρεύουν και ανάλογα με την εποχή βρίσκεις αφρόψαρα όπως κολιούς, σαφρίδια, χρύσσες (μεγάλες σαρδέλες), μαρίδες, γόπες, παλαμιδοειδή και άλλα πολλά ή του γιαλού όπως λένε στην αργκό τους ψάρια σαν την πέρκα, τον χάνο, τον γύλο, τα σκορπινάκια (μαύρα, επειδή είναι από ρηχά νερά). Βρίσκουμε σκάρους, ένα νοστιμότατο είδος καφαλάδας που εδώ την λένε μουσμουλιά, αστακούς (ακόμα και τους περίφημους «Αμερικάνους», δηλαδή αστακούς του Ατλαντικού που βρίσκονται στην Ικαρία εδώ και 50 χρόνια - από το σχέδιο Μάρσαλ, αμερικάνικο δώρο προς την τότε πάμφτωχη Ελλάδα!). Βλάχοι, μπαρμπούνια, κουτσομούρες δεν λείπουν ούτε αυτά, όπως επίσης οι δράκαινες, οι λίχνοι, οι σκαρμούσες, που βρίσκονται σε σχετικά ρηχά νερά.

Στην ταβέρνα «του Ζαούτη» βρίσκει κανείς ό,τι έχει πιάσει ο θαλασσοδαρμένος ιδιοκτήτης εκείνη την ημέρα ή την προηγούμενη, ψημένα στη σχάρα ή τηγανισμένα. H κακαβιά υπάρχει κατόπιν παραγγελίας και είναι νόστιμη και χορταστική. H υπόλοιπη κουζίνα εδώ είναι απλή και καθρεφτίζει τη λαϊκή μαγειρική του νησιού. Το κολοκύθι «παίζει» πολύ τώρα το καλοκαίρι - σε πίτες, σε κεφτέδες, στο τηγάνι. H ντόπια πατατοσαλάτα (με μπόλικη ντομάτα, πιπεριά, κρεμμυδάκια και μυρωδικά) είναι στάνταρτ στο μενού. Το επιδόρπιο είναι φρούτο, σχεδόν πάντα, και αυτό φρέσκο και εποχικό.

«Ψαροταβέρνα του Ζαούτη»: Γιαλισκάρι, Ικαρία. Τηλ. 22750.71311