Στην αγκάλη τής Ιχθυόεσσας

Τύπος » Αναδημοσιεύεσεις - 18/08/2005

Ιχθυόεσσα, αλλά και Δολίχη και Μάκρις (κόρη του Αρισταίου, μητέρα ή τροφός του Διονύσου, του κατ' εξοχήν θεού του νησιού). Η Ικαρία. Νησί το οποίο κατοικείται αδιάλειπτα από τα νεολιθικά χρόνια μέχρι σήμερα, με σχεδόν όλα τα χωριά του να είναι κτισμένα επάνω σε αρχαίους οικισμούς. Ικαρία, και αμέσως στον νου: Μίνωας, Λαβύρινθος, Πασιφάη, Μινώταυρος και Δαίδαλος. Χιλιάδες χρόνια τώρα οι Ικάριοι δείχνουν στην παραλία της Βαώνης του χωριού Χρυσόστομος μια βραχονησίδα όπου έπεσε και πνίγηκε ο Ικαρος, τη Νίκαρη. Με το «αίμα του Ικάρου», παγωμένο στην ακτή ως μεταλλοφορία σιδηρονικελίου στα κατάλευκα μάρμαρα, σήμερα. Γι' αυτό Ικαρος και αργότερα Ικαρία.

Κι έρχεται σήμερα ο δραστήριος Δήμος Αγίου Κηρύκου (τηλ. 22750-24047), μ' έναν πανέμορφο και κατατοπιστικό 20σέλιδο «οδηγό», να μας προ(σ)καλέσει να επισκεφτούμε και να γνωρίσουμε από κοντά ιστορικό τόπο και ανθρώπους του. Με γλαφυρά και μετά γνώσεως κείμενα του ιστορικού Θεμιστοκλή Κατσαρού και του ιατρού Γ. Παρασκευόπουλου, με θαυμάσιες και χαρακτηριστικές φωτογραφίες, χάρτη και όλες τις απαραίτητες και χρήσιμες πληροφορίες. Χρηστικό «εργαλείο» για τον (υποψήφιο) επισκέπτη, έκδοση που φρόντισαν να κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα.

Στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, ο Αγιος Κήρυκος, με 22 παραδοσιακά χωριά σκαρφαλωμένα στις πλαγιές του Αθέρα, με πεντακάθαρες ακρογιαλιές στα πόδια τους. Κοντά, βεβαίως, και οι περίφημες ιαματικές πηγές. Τόπος που συνδυάζει θάλασσα, ήλιο, πέτρα, ορεινό μονοπάτι, υγεία.



Ελευθεροτυπία