«Κυριακή 1η Οκτωβρίου 2000. Ταξίδι επιστροφής από Ικαρία για Σαντορίνη. Ενδιάμεσος σταθμός η Νάξος, μια και δεν υπάρχει πλοίο κατ' ευθείαν για Σαντορίνη από την Ικαρία. Φτάνουμε στη Νάξο με το πλοίο "Ρομίλντα" ώρα 23.15. Αμέσως πάμε στο κεντρικό πρακτορείο της Hellas Ferry's, το Zas Travel, να πάρουμε εισιτήρια για τη Σαντορίνη με το πλοίο "Express Santorini", το οποίο θα περνούσε τη 1.30. Στο γραφείο υπήρχαν δύο κοπέλες οι οποίες μας έστειλαν σε άλλο πρακτορείο, γιατί αυτό είχε κλείσει. Ψάξαμε σε όλη την παραλία της Νάξου, όλα όμως τα ταξιδιωτικά γραφεία ήταν κλειστά. Γυρίσαμε στο πρώτο, το κεντρικό, πρακτορείο και οι κοπέλες είχαν φύγει. Σε ένα περίπτερο ρώτησα αν υπάρχει κάποιο ανοικτό γραφείο και ο περιπτεράς μού υπέδειξε κάποιον ονόματι Σταμάτη ως τον κεντρικό πράκτορα. Του εξήγησα ότι δεν είναι αμέλειά μας το ότι δεν έχουμε κόψει εισιτήριο, γιατί δεν ήμασταν στη Νάξο, αλλά μόλις ήρθαμε από Ικαρία και τον παρεκάλεσα να μας εξυπηρετήσει. ¶λλωστε ήμασταν σχεδόν έξω από το γραφείο. Στην ίδια μοίρα με εμάς ήταν ακόμη 25 περίπου κυρίως Αμερικανοί τουρίστες προερχόμενοι από Σάμο και είχαν προορισμό την Ίο και τη Σαντορίνη, οι οποίοι χαρακτηριστικά μάς είπαν ότι "τους χτυπήσαμε την πόρτα και μας έδιωξαν".

Την ώρα του κατάπλου ο κύριος Σταμάτης ήλθε και ωσάν λιμενικός στάθηκε μπροστά στους επιβάτες, λέγοντας: "People without tickets dont go to the boat". Όλοι φυσικά ορμήσαμε να μπούμε, μας πέταξαν έξω όμως οι του πλοίου κακήν κακώς εφαρμόζοντας τον νόμο.

Η αναφορά του κυρίου Σταμάτη στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της Σαντορίνης, όπου έκανα κατ' αρχήν την καταγγελία μου, ότι λίγο έλειψε με το αυτοκίνητο να σκοτώσω τρεις ανθρώπους είναι απολύτως ψευδέστατη. Οι κινήσεις μου ήταν απόλυτα προσεκτικές και το αυτοκίνητο δεν ακούμπησε καν κάποιον. Αντίθετως, αλήθεια είναι ότι άνθρωπος της Hellas Ferry's, όταν εκβιάζοντας την κατάσταση έβαλα το ένα μου πόδι στον καταπέλτη και το άλλο στο έδαφος, σήκωσε τον καταπέλτη με κίνδυνο να τραυματιστώ σοβαρά.

Ερωτώ λοιπόν:

1. Ποιος θα με αποζημιώσει για τη συνάντηση που έχασα με δύο Γάλλους επιτετραμμένους της Ε.Ε., οι οποίοι ήλθαν για μία μέρα να συζητήσουμε για κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα;

2. Ποιος θα αποζημιώσει την κυρία Παπαδοπούλου, η οποία κινδυνεύει με απόλυση από την εταιρεία που εργάζεται γιατί παραλίγο να χαθούν 1.000.000 δραχμές από εκδρομή που δεν θα επραγματοποιείτο, λόγω της απουσίας της;

3. Ποιος θα πληρώσει τα έξοδα της παραμονής μας στη Νάξο και επιπλέον για τους ξένους το ξενοδοχείο που είχαν κλείσει στην Ίο και το διπλάσιο της τιμής του εισιτηρίου, γιατί μόνο High Speed υπήρχε για εκεί;

4. Δεν θα ήταν προτιμότερο, κύριε Σταμάτη, αντί να περιμένεις στο μουράγιο και να κάνεις τον χωροφύλακα για να μη μπει κανείς στο πλοίο δίχως εισιτήριο, να ανοίξεις το γραφείο και να εκδώσεις τα εισιτήρια, για να μην ταλαιπωρηθούν 30 άνθρωποι μεταξύ των οποίων και μια ανάπηρη γυναίκα και να ξεφτιλιστούμε διεθνώς;

5. Και εσείς κύριοι της ακτοπλοΐας, η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά. Είναι τόσο δύσκολο να εκδίδονται εισιτήρια στο πλοίο και να διαβιβάζονται τα ονόματα στο κεντρικό σας πρακτορείο;».