Η κατάσταση των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών

Νέα - 28/10/2004

Πέρασαν 3 χρόνια από την ψήφιση και εφαρμογή Του Νόμου 2932/01 για την απελευθέρωση των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Ο νόμος έρχεται να εφαρμόσει τον 3577/92 κανονισμό της Ε.Ε. που καταργεί το CAΒΟΤΑGΕ (προστατευτισμό) και απελευθέρωση τις Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες.

Αυτό το χρονικό διάστημα (3 χρόνια) είναι αρκετό για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα και να εκτιμήσουμε τα αποτελέσματα της εφαρμογής του.
Κοινή διαπίστωση όλων των φορέων των νησιών του Αιγαίου , των κατοίκων αλλά και όλων όσων κάνουν χρήση των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών είναι ότι έχει οδηγήσει σε δραματική επιδείνωση σε όλους τους τομείς.
Τα εισιτήρια επιβατών και οχημάτων τα δύο τελευταία χρόνια αυξήθηκαν κατά 60% και μειώθηκε ο αριθμός των δρομολογίων των πλοίων κυρίως σε νησιά με σχετικά μικρή μεταφορική κίνηση, παρά το γεγονός ότι οι επιδοτήσεις από τoν κρατικό προϋπολογισμό προς τους εφοπλιστές πολλαπλασιάσθηκαν.
Για το 2005 υπολογίζεται ότι οι επιδοτήσεις Θα ξεπεράσουν τα 50 εκατομμύρια ΕΥΡΩ.
Οι παράγοντες αυτοί και το δυσβάστακτο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα κόστος των εισιτηρίων έχει μειώσει τις μετακινήσεις και τον αριθμό των επισκεπτών στα νησιά. Αποτελεί ένα βασικό παράγοντα στην μείωση της τουριστικής Κίνησης. Έχει αυξήσει ανάλογα τις τιμές των προϊόντων και το κόστος ζωής.
Δημιουργούνται πρόσθετα σοβαρά προβλήματα από την κατάργηση των εκπτώσεων για ειδικές κοινωνικές ομάδες όπως οι συνταξιούχοι του ΝΑΤ, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, φοιτητές, στρατιώτες κ.λ.π..
Η ασφάλεια των πλοίων επιδεινώνετε εξαιτίας της δρομολόγησης μεγάλου αριθμού πλοίων μεγάλης ηλικίας με ελλιπή συντήρηση, ελαστική εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας αλλά και από την εντατικοποίηση της εργασίας που επιβάλλεται στους ναυτεργάτες (8 ώρες δουλειά το 24ωρο) και την μείωση του αριθμού των ναυτεργατών στα πλοία. Η ανεργία και η υποαπασχόληση για τους ναυτεργάτες οι περισσότεροι των οποίων είναι και νησιώτες , αυξάνεται συνεχώς. . Ο κίνδυνος δε για την απώλεια και άλλων θέσεων εργασίας στα πλοία, απόρροια της αντιλαϊκής πολιτικής που ασκείται στο όνομα της ανταγωνιστικότητας για την αύξηση των εφοπλιστικών κερδών, της απελευθέρωσης και της εφαρμογής του κανονισμού 3777/92 της Ε.Ε. είναι άμεσος. Τα παραπάνω που επιγραμματικά και ενδεικτικά αναφέρουμε δημιουργούν πολύ άσχημη κατάσταση στο σύνολο των νησιών και δυσκολεύουν σημαντικά της ήδη δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων. Ιδιαίτερα σε μικρά και απομονωμένα νησιά ζουν σε συνθήκες αποκλεισμού και οδηγούν στην εγκατάλειψη τους, Την ίδια στιγμή οι εφοπλιστές πιέζουν για την πλήρη απελευθέρωση επικαλούμενη τον κανονισμό της Ε.Ε. 3577/92.
Για το σκοπό αυτό έχουνε καταφύγει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ζητώντας να μην υπάρχει κανένας περιορισμός , ούτε για την οικονομική Θέση στις τιμές των εισιτηρίων , την κατάργηση της 10 μήνης κίνησης των πλοίων, του ορίου ηλικίας δρομολόγησης Ακτοπλοϊκών πλοίων την απελευθέρωση των οργανικών συνθέσεων κ.λ.π. Πιθανή αποδοχή του συνόλου η μέρους των παραπάνω απαιτήσεων Θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Γίνεται λοιπών φανερό και αποτελεί διαπίστωση όλων των φορέων ότι η εφαρμογή του κοινοτικού κανονισμού 3577/92 και του νόμου 2932/01 είχαν ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στις Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.
Τα παραπάνω ασφαλώς δεν μπορεί να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι το προηγούμενο καθεστώς ανταποκρίνονταν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των νησιών και των κατοίκων τους. Η πείρα επιβεβαιώνει ότι η πολιτική Που υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών δεν μπόρεσε ποτέ και δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων των νησιών και των ναυτεργατών.
Επειδή οι Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες αποτελούν κοινωνικό αγαθό που το κράτος έχει υποχρέωση να εξασφαλίσει την παροχή του προκειμένου να είναι σύγχρονες , ασφαλής, συχνές, φτηνές και άνετες. Να συμβάλουν στην οικονομική , πληθυσμιακή ανάπτυξη των νησιών. Η ιδιομορφία της Ελλάδας με τα εκατοντάδες νησιά επιβάλει την ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού για τις Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες που να υπηρετούν τους παραπάνω στόχους.
Οι διαπιστώσεις των φορέων των νησιών του Αιγαίου και των ναυτεργατών, και τα αιτήματα που συμφώνησαν αποτελούν ένα ελάχιστο πλαίσιο για τις Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες (συνημμένα δίδεται Το ψήφισμα) για την ικανοποίηση των οποίων έχουμε αποφασίσει να προβούμε σε όλες τις αναγκαίες κινητοποιήσεις των κατοίκων των νησιών και των ναυτεργατών.

(20/1Ο/2Ο04)

ΠΑΝΑΙΓΙΑΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ για τις ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ